ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΑΡΑ ΠΛΑΣΤΗΚΑΜΕ

  

Για την χαρά  πλαστήκαμε ,

απ΄ του Θεού τα χέρια,

ταχιά το λησμονήσαμε ,

πιάσαμε τα μαχαίρια.

---

Από το ξύλο του κακού ,

δεν  έπρεπε να φάμε,

τους όρους  παρακούσαμε ,

την κεφαλή χτυπάμε.

---

Κοιλάδα έγινε η γη ,

της λύπης και του πόνου,

χωρίς πυξίδα η ζωή,

πάθη ενστίκτου μόνου.

---

Συνείδηση  καταπατώ,

και θέλω να χορτάσω,

και από την σάρκα πιο μακρυά,

ποτέ μου δεν θα  φτάσω.

---

Απ΄ τον καρπό της γνώσεως ,

δεν έπρεπε να φάω,

την εντολή του Πλάστου μου ,

έπρεπε να φυλάω.

ΑΠΕΤΡΙΤΗΣ12122025

Η ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ

Χριστούγεννα στην πόλη ,

και κρύο τσουχτερό,

αυτό  που θέλουν όλοι ,

το βρίσκουν  στο  λεπτό.

---

Στολίσανε το δέντρο ,

πολύχρωμα λαμπιόνια,

κατέβηκαν στο κέντρο,

να δούνε τα μπαλόνια.

---

Νάτο  και το τρενάκι,

με  κόσμο φορτωμένο,

κλαίει το κοριτσάκι ,

σαν βλέπει που ανεβαίνω.

---

Να κι ο σαξοφωνίστας,

γεμίζει το κενό,

την έλευση της νύκτας,

γλυκά αποζητώ.

---

Στους φωτισμένους δρόμους,

παιδάκια περπατούν,

τα γέλια κι οι χαρές τους,

την ανθρωπιά ξυπνούν.

---

Τα ξύλινα σπιτάκια,

λάμπουν  από χαρά,

στην πόλη  του ονείρου,

το θαύμα ζει ξανά.

ΑΠΕΤΡΙΤΗΣ07122025