Μπροστά σε δρόμους ποτάμια ανήσυχους,
το βλέμμα μου ατάραχο κυττά κι απορημένο,
--Γιατί πηγαινοέρχεστε και διαρκώς κινείστε :
--Πότε και που θα φτάσετε, ποιός είναι ο σκοπός σας:
--Μακάρι να τον ξέραμε καλότυχε διαβάτη,
είθε να τα γνωρίζαμε ποιό τέρμα ,ποιά η αρχή μας,
Ο κόπος θα ξαλάφρωνε , θα ΄φευγε η αγωνία ,
πλατειά η καρδιά μας θ΄άνοιγε γεμάτη ηρεμία.
Α.ΠΕΤΡΙΤΗΣ 6/11/2021
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου