ΕΝΑ ΠΡΟΣΚΕΦΑΛΟ ΑΠΟ ΛΕΜΟΝΟΦΥΛΛΑ (ΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΊΣΑΡΗ)

 

Ένα  προσκέφαλο από φύλλα λεμονιάς ,

Με τριακόσια ευρώ  για ένα  αιώνιο νοίκι,

Και του λευκού του κοιμητήριου η γωνιά,

Που τόσο  την  αγάπησα, για πάντα θα μ΄ανήκει.  

----------------------------------------------------

''Εσείς δεν αγοράσατε στον Πύργο έναν τάφο,

Ο ξένος που αγαπήσατε  αιώνια την Τήνο;''

Εγώ είμαι αυτός και χαίρομαι παντοτινά πως θα΄χω,

μιας φωλιάς αιώνιας  την άσβηστη γαλήνη.

-------------------------------------------------------

Αυτά  που τόσο χάρηκα  πίσω μου θα τ΄αφήσω,

Ακέραια ,απαράλαχτα στον χρόνο  να γυρίζουν,

Κι η φύση που με κάλεσε για να την αγαπήσω,

Πράγματι της  εδόθηκα μ΄όλη την δύναμη μου.

----------------------------------------------------------

Κι έγινα ένα με αυτήν, δεθήκαμε με θαύμα,

Και σαν τον γλάρο πέταξα πάνω απ την γη της Τήνου,

Κι ότι μέσα μου έχαινε σαν το μεγάλο τραύμα,

Οι φόβοι, και οι μοναξιές και οι βαρείς χειμώνες,

Αυτά τα αινίγματα έλυσε το  κελάηδισμα του σπίνου. 

Α.ΠΕΤΡΙΤΗΣ 25/2/2022