Οι μνήμες που κλείνονται στις νότες δεν πεθαίνουν,
οι μουσικές τους ντύνονται την λάμψη τους και
ταξιδεύουν μέσα στον χρόνο ,
φωτίζουν τα μονοπάτια της ζωής μας
και μας δένουν με τις ψυχές των άλλων.
Τότε είναι που μαθαίνουμε ζώντας και αντιλαμβανόμαστε ότι
οι ίδιοι αλάλητοι στεναγμοί φωλιάζουν μέσα σε πολλούς
που πλέον γίνονται δικοί μας άνθρωποι ,γίνονται γνώριμοι, γίνονται αδέλφια ,
και αγκαλιάζουμε όλοι μαζί το παρόν, το παρελθόν , το μέλλον.
Όχημα γίνεται η λύρα και το βιολί και ο τραγουδιστής οδηγεί
στης φυλής τα πεπραγμένα ,τα παθήματα ,τα πεπρωμένα.
Όταν κυκλώνεται ο χώρος και γίνεται ο χορός,
τότε χωρεί μέσα μας κάθε καημός ,κάθε ρυθμός ,κάθε ανάμνηση με τις πληγές της.
Τότε ανοίγει η ψυχή και με λαχτάρα ρουφά σαν γη διψώσα ,
τις μεγάλες αποφάσεις που σαν όρκοι ιεροί,
σηματοδοτούν την πορεία της φυλής ,του λαού ,των νέων, στις πηγές της ύπαρξης τους.
Α.ΠΕΤΡΙΤΗΣ 24/5/2022
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου