Ο δρόμος ανηφορικός,
και γλιστερή η στράτα,
στενό το μονοπάτι αυτό,
που στις κορφές σε πάει.
ΧΧΧ
Εκεί που οι ανάσες οι βαθειές,
γεννούν ελευθερία,
του κόσμου καταφρόνεση,
της θλίψης απουσία.
ΧΧΧ
Η μοναξιά ψηλά εκεί,
αρχίζει και μιλάει,
και στις κρυφές μας τις πληγές,
το βάλσαμο σκορπάει.
ΑΠΕΤΡΙΤΗΣ27ΦΕΒ2024
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου