ΟΙ ΞΕΝΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ...

Οι ξένοι  πόλεμοι σημαδεύουν την ψυχή μου.

Οι κραυγές από τον παγωμένο βορρά

φτάνουν στα γυάλινα ,χαμογελαστά ακρογιάλια μας.

Οι φόνοι, οι σφαγές γίνονται με τις καρδιές 

και όχι με τα χέρια.

Τις  σκανδάλες των όπλων 

τις  πάτησαν  οι σκοτεινές ιδέες

που κρύβονταν μέσα στα βάθη του μυαλού,

στις  σκοτεινές  γωνιές της καρδιάς.

Μόνιμοι κάτοικοι στην χώρα του θανάτου

γέμισαν αίματα την γη του ήλιου,

τσάκισαν τις ελπίδες και τις 

έθαψαν σε τάφους  σιωπηλούς,

χωρίς να ακουστεί ο θρήνος και το ξόδι.

Χωρίς κανένα έλεος για τα χαμόγελα 

που έσβησαν πρόωρα.

---

Ποιό χέρι έσβησε ζωές;

Ποιό  χέρι οπλισμένο;

Το δάκρυ τρέχει σαν νερό,

στην θλίψη βουτηγμένο.

Ποιός είσαι άνθρωπε εσύ,

που τις ζωές ορίζεις ;

Ποιά είσαι δύστυχη  ψυχή 

που συμφορές σκορπίζεις;

Ποιός άρα σ΄ έκανε κριτή ;

Να σφάζεις ,να σκοτώνεις;

Που βρήκες κοφτερό σπαθί ;

Όνειρα να ματώνεις!

ΑΠΕΤΡΙΤΗΣ24ΜΑΡ2024