Οι δυνατές επιθυμίες σαν τα βράχια στην θάλασσα,
έρχεται και φεύγει η ζωή ,τους πόθους μου δεν άφησα.
Στέκουν ακίνητες και δείχνουν ένα χρέος,
μένουν ανέπαφες από όταν ήμουν νέος.
Δηλητήριο στο νερό και πικρό φαρμάκι ,
στις σκέψεις τις απόκρυφες το μαύρο συννεφάκι.
Πληγές που αιμορραγουν και μένουνε αγιάτρευτες,
οι τρύπες μεσα στην καρδιά οι αθεράπευτές.
Η μόνη η απορία η αναπάντητη ,χωρίς φτιασίδια,
το μεγα καθαρο γιατι ,απλό, χωρίς στολίδια.
Θέλησα καποτε να τις πνίξω στο κρασί,
αλλά μου ΄φεραν κι άλλη θλίψη πιο πολύ.
ΑΠΕΤΡΙΤΗΣ16ΙΟΥΝ2024
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου