Παιδί χωρίς Χριστούγεννα,
κόσμος χωρίς ελπίδα.
Φαντάσου νύχτα ατέλειωτη,
και μαύρη καταιγίδα.
///////
Χωρίς καμπάνες κι εκκλησιές,
χωρίς γιορτή και σχόλη,
χωρίς παιδιών τα κάλαντα,
μέσα στην θλίψη όλοι.
///////
Πως κόλαση την κάναμε ,
την μαύρη την ζωή μας;
Πως την χαρά μας διώξαμε,
και πώς πεινά η ψυχή μας;
////////
Χριστέ μου προσφυγόπουλο,
γεννήθηκες στον κόσμο,
Εσύ που τον εγέμισες,
βασιλικό και δυόσμο.
ΑΠΕΤΡΙΤΗΣ17/12/2024
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου