Κανείς δεν σε τραγούδησε,
δεν έμεινε καιρός,
αλλά όλοι σε ανέπνευσαν.
Κανείς με στίχους δεν στόλισε
την ομορφιά σου,
αλλά όλοι χάρηκαν
τα λουλούδια και τα δάση σου.
Κανείς δεν τάραξε
το πέπλο της σιωπής σου,
αλλά όλοι πηραν
την ανάμνηση της γαλήνης σου.
Τα γάργαρα κρυστάλλινα νερά σου
έγιναν ίαμα ψυχής
σ΄αυτόν που μέσα στην ομορφιά τους
αφέθηκε να βυθιστεί.
Οι θεοί δεν προτίμησαν τις κορυφές σου
αλλά οι άνθρωποι εζήλεψαν το θεικο τους μεγαλειο.
Ο Αλεξανδρος ανέπνεε την αύρα σου
και σκέφτονταν τον κόσμο όλον.
Ο Βουκεφάλας απο το νερό σου επινε
όταν διψούσε.
Στα ψηλώματα σου ακούστηκαν
να πεφτουν θανατηφόρες βολές
πυροβόλων,
και να υψώνονται θερμες προσευχές προς
τα ουράνια.
Οι δεήσεις ακόμη έχουν τους
πιστούς τους ,
που συντροφεύουν
τον κύκλο της θνητής μας ζωής
κάτω απο την άγρυπνη γαλήνη σου.
ΑΠΕΤΡΙΤΗΣ21 ΜΑΙΟΥ2024
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου