Μια στην ζωή σαν άγαλμα ,την άλλη περιστέρι,
ταξίδι μέσα στο μυαλό, το τέρμα δεν το ξέρει,
ελεύθερος ή φυλακή πάντα ο ίδιος μένεις,
σε κάθε σου μερόνυχτο τον πόνο υπομένεις.
--------------------------------
Ποιός ήλθε τότε να σε δει ,ποιός στάθηκε κοντά σου;
Είχες τον πόνο σύντροφο μέσα στην μοναξιά σου,
είναι βαθύ το βάραθρο και μέσα η καρδιά σου,
ήθελε στην ελπίδα της να πέσει η ματιά σου.
------------------------------------------------
Μικρός ο άνθρωπος ,μικρό, και το φτωχό μυαλό του,
απ΄την αγάπη καρτερεί να βρεί τον προορισμό του,
και της απέραντης ψυχής τα βάθη να φωτίσει ,
απ΄της αγάπης την φωτιά και όχι απ΄τα μίση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου