όταν η ανάγκη τρέχει,
είναι οι ώρες λιγοστές,
και η ψυχή δεν έχει,
το φως το μέσα ,
για να δει,
να βλέπει που πατάει,
προσεκτικά να
περπατεί,
τις φλόγες να περνάει.
Να κόβει αμέσως η ματιά,
το βλέμμα να καρφώνει,
την γη ,την άμμο ,να πατά,
να φεύγει, να γλυτώνει,
με τα φτερά της να πετά,
στα ύψη ν΄ ανεβαίνει,
του ήλιου να κρυφογελά,
τα δώρα του να παίρνει.
Όποιος διψάει από νερό,
να πιει ,να ζωντανέψει,
και τους καημούς της ανθρωπιάς,
με μύρο να γιατρέψει.
Τα ύψη να τα λαχταρά,
να φύγει,να πετάξει,
πα΄στις φωλιές των αετών,
στον Άθω να αράξει.
ΑΠΕΤΡΙΤΗΣ26ΑΠΡ2024
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου