Ο ΜΟΝΟΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΣΚΟΤΑΔΙΟΥ

 

Τώρα να μαζέψεις τις σκέψεις είναι αργά,

Αφού χαρά να δώσεις πια δεν έχεις,

Ποτήρια του πόνου ,της θλίψης τα πικρά,

Έχουν αυτό που δεν μπορείς να αντέξεις.

Ίσως  της  άλλης μέρας  οι στιγμές,

Να φέρουν πολυπόθητη γαλήνη,

Ώστε να γίνει μέσα σου σαν πριν,

Μαχαίρι  που στο χέρι έχει μείνει.

Έξω αέρα έχει  καθαρό, αντίδοτο της θλίψης παγωμένο,

Νέο κρασί και γάργαρο νερό,

'Οπου  ζωής  τους κύκλους  περιμένω.

Ίσως  ποτέ δεν ειν΄ αργά καθώς η αυγή ταχέως φτάνει.

ΑΠΕΤΡΙΤΗΣ08092024