ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΤΟ ΜΑΚΡΥΝΟ

 

Στην  ουσία ένας χωριάτης έμεινα,

μπορεί να  ζω στην πόλη,

όμως πραγματικός πολίτης ποτέ δεν έγινα,

και τούτο  μου το λένε όλοι.

///

Λατρεύω  τα γαλήνια ,νυσταγμένα πρωινά,

όταν στους έρημους τους δρόμους του χωριού κανείς δεν περπατάει,

εκεί που μέσα  στα  καφενεία  τα μικρά,

όλη η ζωή  της  επαρχίας μας χωράει.

///

Εκεί  που όλοι ξέρουν πως πίνω τον καφέ,

που είναι λόγια περιττά η παραγγελιά του,

αφού πάντα μαζί κουμπάρε, φίλε κι αδελφέ,

σε σταθερό τραπέζι έχουμε ο καθένας την θέση την δικιά του.

///

Μες στην πλατεία του χωριού ,

ακόμη και οι σκύλοι μας γνωρίζουν,

δεν μας φοβούνται , δεν   γαυγίζουνε,

και πάντοτε κοντά μας τριγυρίζουν.

///

Για  μιά ζωή συγχωριανοί και γείτονες και φίλοι,

απέραντη οικειότητα και τα χωράφια μας μαζί ,

μποστάνι και τριφύλλι,

αλλά και αμετανόητοι, σκληροί εχθροί,

σ΄ότι η ζωή  αναπάντεχο θα τύχει  να μας στείλει.

ΑΠΕΤΡΙΤΗΣ13ΦΕΒ2025