Άρχισα με φόβου και προσδοκίας μίγμα,
Γιατί δεν ήξερα τι θα συναντήσω,
Άφησα τις διαδρομές να με σημαδέψουν.
Πόνος, χαμόγελα στηρίγματα,
Ήταν το μάθημα που πήρα.
Τότε που αγωνιούσα,
Άρχισα να αμφιβάλλω.
Ξένοι τρόποι και πρωτόγνωρες καταστάσεις με πλημύρισαν.
Ιδέες νέες κρυβόντουσαν στην παρθένα γη της περιπέτειας.
Δεν έπαψα να συγκρίνω γιά να διακρίνω.
Ιστορία χωρίς τέλος όλο αυτό.
ΑΠΕΤΡΙΤΗΣ29092025
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου