Ένα μικρο ντιβάνι
δίπλα στο μεγάλο παράθυρο,
να ζητιανεύει φως.
Μιά μικρή προσδοκία,
απέναντι στον μεγάλο ήλιο.
Κλεισμένος μέσα στην βαριά σιωπή ,
προσπαθείς να κρύψεις τα μυστικά της ψυχής σου,
δεν επιτρέπεις στις σκέψεις να βγουν,
γιατί πονά η έλευση τους .
Ακούγεται ένας βραχνός σκοπός που ξεκινά,
θέλει να σε πάρει μαζί του,
να σε ταξιδέψει σε κάποια δική σου πατρίδα,
ελεύθερα ,ερωτικά ευτυχισμένα.
Μπορείς να καβαλήσεις την ζωή και να καλπάσεις ;
Η λύρα άρχισε να κελαηδεί,
ανοίγει πόρτες στην ελευθερία.
Τσίπουρο, ψωμί,ελιές και ο κεμεντζές ,
τα ζήλεψε ο διάβολος ,τα φοβήθηκε ο χάρος!
Τούτα τα ορατά στοιχεία,
το σκαλί που οδηγεί στο πνευματικό πανηγύρι
της χαράς και της ελευθερίας.
Η ελευθερία όμως δεν είναι κάτι χαρούμενο απλώς!
Είναι τόσο τραγικό όσο και ο άνθρωπος!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου